You are here
Home > Rozwój > Mama wraca do pracy – formy opieki nad dzieckiem w domu

Mama wraca do pracy – formy opieki nad dzieckiem w domu

Niedawno wprowadzona w życie „Ustawa o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3” oferuje różnorodne możliwości zapewnienia opieki najmłodszym. Wśród nich pojawiły się również korzystne propozycje dla tych rodziców, którzy chcą, aby dziecko dłużej przebywało w środowisku domowym lub bliskim jemu otoczeniu.

Z badań wykonanych na zlecenie Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich wynika, że wciąż najczęściej wybieraną formą opieki nad dziećmi w polskich rodzinach jest opieka jednego z rodziców lub krewnych. Korzysta z niej 34,2% rodziców, a kolejne 32% deklaruje korzystanie z pomocy krewnych. Wybór opieki rodzinnej jest najprostszy i spowodowany przekonaniem, że jest optymalny dla dziecka. Polskie prawo wyszło naprzeciw oczekiwaniom tych mam, które wracają do pracy, ale z różnych przyczyn decydują się na zorganizowanie opieki nad dzieckiem w domu. W marcu bieżącego roku weszła w życie „Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3” (potocznie zawana “żłobkową”). Ustawa przewiduje tworzenie kilku typów (w tym także całkiem nowych) form opieki nad dziećmi do lat 3 i stworzenia dla nich odpowiednich placówek. Mają to być nianie, dzienni opiekunowie, kluby dziecięce oraz żłobki nie będące już tzw. zakładami opieki zdrowotnej.

Dzięki nowej ustawie, jeżeli rodzic zdecyduje się na legalne zatrudnienie indywidualnego opiekuna dla swojego dziecka (niani), składki za jego ubezpieczenie społeczne zostaną pokryte z budżetu państwa.  Należy jednak pamiętać, że państwo pokryje koszty związane tylko z minimalnym wynagrodzeniem (1386 zł brutto). Rodzice, którzy zechcą zapłacić niani więcej będą musieli do składek dopłacać. Nowy system ma zaoszczędzić rodzicom również część formalności związanych z zatrudnieniem niani. Umowę z nianią będzie mogła podpisać jedna lub kilka rodzin. Umowa będzie podpisywana na czas nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko trzeciego (w wyjątkowych przypadkach czwartego) roku życia. W przypadku utraty pracy przez rodziców lub rodzica samotnie wychowującego dziecko składki opłacane będą przez okres trzech miesięcy po utracie pracy przez ZUS. Na etacie niani możliwe jest zatrudnienie nie tylko osób wyspecjalizowanych do prowadzenia tego typu działalności, ale równie dziadków oraz innych krewnych, czyli po prostu kogoś, do kogo rodzice mają zaufanie.

Zupełną nowością przewidzianą w ustawie jest dzienny opiekun. Jest to forma opieki nad dziećmi  od 20 tygodnia życia do 3 lat (w wyjątkowych przypadkach do 4 lat). Dzienny opiekun, to osoba zatrudniona przez samorząd (wójta, burmistrza lub prezydenta miasta). Zadaniem opiekunów jest zajmowanie się dziećmi w swoim domu lub miejscu zamieszkania powierzonego mu pod opiekę dziecka/dzieci. Chętni będą wyłaniani w konkursie, przejdą też 160-godzinne szkolenie. Opiekunem dziennym może być więc rodzic dziecka, jak i jego dziadek, babcia, krewny lub inna osoba.

Opiekun może zajmować się, w zależności od wielkości lokalu, maksymalnie piątką maluchów. Podobnie jak w przypadku żłobka i klubu będzie musiał też zadbać o gry i zabawy rozwijające oraz edukujące dzieci, odpowiednio do ich wieku. Opiekuna dziennego zatrudni gmina na umowę -zlecenie, za jego pracę zapłacą rodzice, ale państwo poniesie koszty ubezpieczenia emerytalnego
i zdrowotnego.

“Ustawa żłobkowa” w znacznym stopniu ułatwiła tworzenie klubów dziecięcych – niewielkich placówek opiekuńczo-edukacyjnych dla dzieci w wieku od 1. roku do 3 lat (w wyjątkowych przypadkach do 4 lat). Dzieci mogą przebywać w tych placówkach nie dłużej niż 5 godzin dziennie (25 godzin tygodniowo). Na jednego opiekuna w takiej placówce może przypadać maksymalnie do 8 dzieci, natomiast maksymalnie pięcioro w przypadku, gdy w grupie znajduje się dziecko niepełnosprawne lub dziecko wymagające szczególnej opieki. W klubie dziecięcym dzieci będą miały zapewnioną opiekę, a ponadto zajęcia zabawowe z elementami edukacji. Posiłek dla dzieci może być organizowany przez rodziców we własnym zakresie.  Poza wykwalifikowaną opiekunką/opiekunem (a może być nim osoba, która przeszła 280-godzinne szkolenie całkowite lub 80-godzinne szkolenie uzupełniające), w klubach dziecięcych pracować mogą także wolontariusze (po przejściu 40-godzinnego szkolenia).  Po przejściu wymaganych szkoleń – opiekunami i wolontariuszami także mogą być rodzice, dziadkowie, krweni, czy też znajomi rodzićów dzieci korzystajacych z klubu.  Tworzenie i finansowanie klubów dziecięcych w ogromnym stopniu wspiera rządowy program “Maluch”.

„Ustawa o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3” stwarza duże możliwości wyboru domowej formy opieki nad najmłodszymi. Dzięki nowym unormowaniom prawnym rodzina i bliscy mogą stać się „instytucją” formalnie sprawującą opiekę nad dziećmi.

Udostępnij lub polub post:

Dodaj komentarz

Top